Oynamak İçin Tam Zamanı – Temple of Elemental Evil
Hazır ismi yıllar sonra bu kadar gündeme gelmişken bizler de 2003 yılında çıkan ve o yıllarda ufkumuzu genişleten bu harika oyunu, çıktıktan 12 yıl sonra da olsa incelemeye alalım dedik.
Temple of Elemental Evil çıktığı yıllarda belki Baldur’s Gate veya Icewind Dale kadar oynanmadı ve ses getirmedi. Fakat bu demek olmuyor ki onlar kadar iyi değil.
Belki söze girişim biraz iddialı gelmiş olabilir ama Greyhawk’ı konu edinen ve hem senaryosuyla hem de henüz masa üstünde başlamadığımız 3.5 kurallarını barındıran Temple of Elemental Evil neslin çocuklarına Stat ve Skill dağıtmayı öğretti. Büyücü oynamaya hevesli çocuklar Tasha’nın Korkunç Kahkahası’nın bir Bugbear’daki etkilerini bu oyun sayesinde öğrendi.
Çok bilinen ve çok oynanan bir oyun değildi Temple of Elemental Evil fakat oynayanlar, uzun yıllar defalarca bitirdiler bu oyunu. Artık oyundan biraz bahsedelim de hem oynamayanlar hem de tekrar oynamak isteyenleri biraz heveslendirelim. Birden beş kişiye kadar seçebileceğiniz bir grup kurarak başlıyorsunuz oyuna. İster 3. Edition kural kitaplarından alışık olduğumuz hazır karakterlerden (Regdar, Tordek, Krusk gibi.) ister kendi oluşturacağınız karakterlerden seçim yapıyorsunuz. Tabi sıradan bir frp oyunu olmadığı için kimse fazladan Stat Point almak için yeni karakter açmanıza laf etmez, “Power Playci” damgası yemezsiniz. Yani daha güçlü bir parti oluşturmak için yeni karakterler daha mantıklı ve daha keyifli.
Grubunuzu oluşturduktan sonra seçtiğiniz yönelime göre ufak bir senaryo başlangıcı oluyor. Daha sonra kendinizi Hommlet denen kasabanın yemyeşil çayırlarında buluyorsunuz ve oyuna başlıyorsunuz. Daha fazla adım adım anlatamam çünkü oynamayanların tadını kaçırmak istemiyorum. Bahsetmemiz gerekenlerden biri de tur mantığıyla dönen Combat’ların ve oyunda yaptığınız tercihlerin oynanabilirliği gayet yüksek tutması. Masa üstünde D&D oynayan herkes büyük keyifle oynayabilir çünkü cüce savaşçı oynarken yanınızda ki büyücünün size Mage Armor atmasını istemenize gerek yok, bu işi kendiniz halledebiliyorsunuz.
Biraz da teçhizat ve karşınıza çıkabilecek rakiplerin çeşitliliğinden bahsedeyim. Öncelikle Players Hand Book sayfalarını karıştırıp seçebileceğiniz tüm ekipman zaten mevcut. Ek olarak usta işi ve büyülü ekipmanları görmekte mümkün. Yine çeşitli iksir seçenekleriniz var. Bull’s strength’den Holy Water’a kadar uzayan güzel seçenekler var. Oyunun ilk görevlerinden başlayarak DM’inizin karşınıza çıkartmasına alışık olduğunuz bir çok yaratıkla savaşıyorsunuz. İlk seviyelerde zombilerle başlayıp daha sonra gnollere, ogrelere hatta sıradan silahlarla hasar veremediğiniz shadowlara kadar gidiyor bu iş.
Biraz da NPC’lerden bahsedelim. Eğer beş kişilik partinin de size yetmeyeceğini düşünürseniz o zaman size katılması için birkaç NPC bulabilirsiniz. Unutmamanız gereken şey ise daha yavaş seviye atlayacak olmanız. Yani zorlanmadıkça NPC’ler çok gerekli değiller. Oyundaki maksimum seviye 10 ve o seviyelerde NPC’ler bile mevcut. Muhtemelen daha önce oynamamış olanlar maksimum seviyeyi duyunca üzülmüşlerdir, fakat üzülmelerine gerek yok çünkü resmi olmasa da oyunun çok başarılı eklentileri mevcut. Daha çeşitli ekipman veren, karakter resimlerine yenilerini ekleyen ve seviye sınırını 20’ye kadar çıkaran güzel paketler var.
Şu sıralar adı bu kadar anılırken bu harika oyunu oynamamak gerçekten büyük bir kayıp olur. Senaryoyu masa üstüne taşımadan önce biraz hafızamızı tazelemiş oluruz. Çağın ötesinde ve gerçekten keyifli bir D&D uyarlamasıydı Temple of Elemental Evil.
Oynamak isteyenler çok uygun fiyatla GOG’un bu sayfasından oyuna ulaşabilirler. Bitirenlerin tekrar bitirmesi, bitirmeyenlerin hemen başlaması dileğiyle.
lanet olsun böyle oyuna.oynamayın oynattırmayın.oyunun az bilinir olmasının başlıca sebebi kötü bir oyun olmasıdır.kimse kusura bakmasın.
zamanında bende oyunu pek sevememiştim… oynanabilirliği çok kötü gelmişti. ne bir baldur’s gate ne de icewind dale olabilir bence… bunları yeniden oynayın daha iyi..
Icewind Dale’in de oynanabilirliği iyi değil. Baldur’s Gate ayrı.
Yorumlarda hakkı yenmiş oyunun biraz. Hikaye olarak ortaya koyduğu fazla bir şey yok bence, ancak oynanış olarak tam tersi… Bugüne kadar gördüğüm en zevkli tactical combat’lardan biri bu oyundadır.
Özellikle Circle of the Eight mod pack yüklenerek oynanırsa, tadından yenmez, defalarca bitirmiş olsanız bile yeni bir oyun olur sizin için…
baldurs gate i bu oyunla aynı cümle içinde bile kullanmamak lazım. IWD serisi nin bile yanına yaklaşamaz. ben eye of beholder oynamış adamım yani oyle kolay kolay kötülemem bu tarz oyunları.kardeşim ben mi beceremedim bu oyunu oynamayı.cok bilindik bir bug ı vardır karakter yaratma ekranında.onunla tüm adamları inanılmaz karakterler yaptım.yine de 3 tane zehirli kurbağa yedi 5 adamı hangi kombat sistemi, bu daha oyunun başları yapmayın gözünüzü seveyim.teoride iyi bir oyun olarak düşünülmüş ama pratikte rezalet ortaya cıkmış.defalarca kurdum haksızlık etmeyeyim diye yarım saat sonra sildim her seferinde.ben hakkını veririm elle tutulcak bi yeri olsa.mesela PST nin de kombat sistemi rezil zaten tamamlanamadan piyasaya sürülmüş yamalı yamasız fark etmez benim 1 numaramdır hatta bir oyun bile denemez.başka türlü bir tecrübedir PST atmosferi dialogları müzikleri seslendirmeleri onun seviyesine çıkabilecek bir oyun yapılırsa sırtımda taşırım tüm ekibini.
Bes kisi ile bir tavugu 4 turn de zor oldurdum. Surekli iska geciyor adamlar. Yaratik filan degil, bildigin gidak gidak tavuk iste neyse. Karakterleri de ozene bezene yarattim. 5 karakter icin 40 dakika harcamisimdir. Bosuna vakit kaybi, Gidip Planscape Torment filan acayim, moralim duzelsin.