Günaydın Prenses – Sen Oyunu (Sandman #5) İncelemesi

Sandman çizgi romanlarının beşinci cildi Sen Oyunu, ikinci ciltten sonra direkt okuyabileceğimiz bir hikaye anlatıyor. Rüya Girdabı Rose’un arkadaşlarından Barbie, bir süredir rüya göremiyor.

Bildiğiniz gibi Netflix, Sandman dizisine ikinci sezon için onay verdi. Biz de ikinci sezonda bizi bekleyen hikayeleri sürpriz bozmadan sunmak için çizgi romanları incelemeye başladık. Şimdiye kadar çizgi romanlar ve dizi paralel gitti. Ancak paralel olmayan yerlerde bizce çizgi romanların anlatımı çok daha kuvvetliydi. Sebebini de daha önce açıklamıştık. Dizinin ilk sezonunda uyarladığı ciltlerin dizi ile karşılaştırmalı incelemesine buradan ulaşabilirsiniz. İkinci sezonda işleyecekleri dördüncü cildin spoiler içermeyen incelemesi de burada.

Sen Oyunu

Sıra serinin beşinci cildine geldi. Bu ciltte ana karakterimiz olacağını varsaydığımız Dream’i neredeyse hiç görmüyoruz. Çünkü hikaye rüya göremeyen biri hakkında.

Barbie’yi çizgi romanların ikinci cildinde ve dizide tanımıştık. Rüya Girdabı’na dönüşen Rose Walker’la aynı apartmanda yaşıyordu. Hatta sevgilisinin de adı Ken’di. Rose rüyalar arasındaki duvarları yıkınca Barbie, Ken’in başka kadınları düşlediğini görmüştü ve çok bozulmuştu. Kendisi ise o sırada fantastik bir ülkenin prensesi olduğu çocukça bir rüya görmekteydi. Bu olay ilişkilerinin bitmesine sebep oldu. Ancak Barbie ilişkilerinin neden bozulduğunu pek hatırlayamıyordu aslında.

Sen Oyunu, Barbie’nin artık o rüya ülkesine dönemeyişinin sonuçlarını anlatıyor. Çünkü Ülke’nin halkı prensesin yokluğunda zulüm ve işkenceye maruz kalıyor. Bu duruma bir son vermek için prensesi bulmaları gerek. Prenses’i bulmak için de Dream’in diyarı Dreaming’den uyumayanların diyarı Waking World’e mesaj yollamaları lazım.

Çizgi Roman Ciltlerinin Sırası

Sandman’in çizgi roman serisi sıralı ciltlerden oluşsa da aslında her cilt kendi içinde bir hikayeyi anlatıp bitiriyor. Bu yüzden bazen ciltleri arka arkaya okumaya gerek olmayabiliyor. Mesela üçüncü cilt tamamen ana hikayelerden bağımsız minik hikayeler kitabı gibiydi. Dördüncü cilt ise birinci ciltten sonra da okunabilirdi.

Dolayısıyla Sen Oyunu’nu okumak için de üçüncü ve dördüncü cildi okumanıza aslında gerek yok. Ve ikinci ciltten beşinciye geçerseniz aradaki hikayeler hakkında da spoiler yemeyeceksiniz. Gönül rahatlığıyla bu geçişi yapabilirsiniz. Fakat her cilt okunmaya değer güzel hikayeler anlatıyor, onu da tekrar vurgulayalım.

Bu Cildin Öne Çıkan Yanları Nedir?

Öncelikle çizgi romanların Netflix uyarlamasını hikayeye farklı ırkları, cinsel sahneleri ve LGBT bireyleri dahil etmesi üzerinden eleştirenler vardı. Biz çizgi roman incelemelerinde eleştirilen sahne ve karakterlerin çoğunun çizgi romanlarda da olduğunu ya da sözkonusu değişimlerin pek sorun yaratmadığını söylemiştik. Bu ciltte de Barbie’nin en yakın arkadaşının trans kimliği sebebiyle kötü muameleye maruz kalmasına tanık oluyoruz. Zaten Gaiman bu konulardaki hassassiyetini 80’lerden beri hikayelerinde gösteriyor. Kendi hikayesini kendi doğrularıyla anlatmış, bunda tepkili olunacak bir şey yok. Kaldı ki bence tutumunuz ne olursa olsun anlattığı hikayeden keyif alabilir, karakterlerini sevebilirsiniz.

Hikaye ihanet, aidiyet ve intikam gibi temaları işliyor. Hatalarının üstünü cahilce örtmeye çalışan karakterler görüyoruz. Egosu zarar görmesin diye Dünya’nın yok olmasına sebep olan kişiler görüyoruz. Kendi sapıklıklarına rağmen başkasının tercihlerini ve normalliğini yargılamaktan geri durmayan yaratıklar görüyoruz. Kendisi yas tutarken dahi başkasının yasını nasıl tuttuğuna bile karışan toplumsal kuralları görüyoruz. Tüm masumiyeti ve özverililiğine rağmen farklılığının yarattığı korkudan ötürü öldürülen bir karakter görüyoruz. Görüyoruz da görüyoruz…

Anlatım açısından önceki ciltlerdeki gibi parlayan bir sahne olduğunu sanmıyorum. Barbie’nin hikayesi arasında kısacık, tek bir sayfada Dream’in ne yaptığını görüyoruz. O sahnenin vuruculuğu yine Dream’in karakterini renklendiriyor. Ayrıca hikayenin başladığı sayfalarda da renkli baloncuklu konuşmaların eşlik ettiği paneller bizi hikayeye güzel hazırlıyor. Yani Gaiman yine iyi bir iş çıkarmış. Ama büyüleyici tek bir sahneden bahsedemiyorum size.

Özetle, önceki Sandman ciltlerini seven okurlarımıza Sen Oyunu’nu da tavsiye ederim.