Edgar Allan Poe’dan The Raven – Poe’nun Klasik Hikayesini Modernleştiren Kısa Bir Film
1909’da, sinema yönetmenliğinin başlarında olan D.W. Griffith, Edgar Allan Poe‘nun geniş kitleler tarafından okunan The Raven şiiri üzerine tasarladığı yedi dakikalık kısa filmini izlenmeye sundu.
2011’de, film yapımcısı Don Thiel, genç ve askeriyeden yeni ayrılmış Poe isimli bir şairle görkemli konuşan bir kuzgunu anlattığı on iki dakikalık kısa filmini yayına aldı. Bu film modern zamanda ya da gerçek Poe’nun yaşadığı 19. yüzyılda geçmiyor, bunların yerine film 1959 kışında, Poe’nun ölümünden yüzyıl sonrasında, bir Hollywood odasında geçiyor.
Poe ismini gizemli ve hayal ürünü hikayeleri sayesinde tanıtmıştır. Edgar Allan Poe’s The Raven ise tüm bunların üzerine bir kat daha gizem ve fantezi ekliyor. Verilen emekler, H.P. Lovecraft Film Festivali En İyi Kısa Film ödülü de dahil, aldığı çeşitli ödüllerle kendini gösteriyor.
İlk başlarda, “The Raven” gibi uzun ömürlü bir şiir uyarlanmasının ödüllendirilmesi için garip bir yer olarak görülebilir. Lovecraft’ın neredeyse bir asır önce, kendi hayatını, insan zihni ötesindeki korkuyu dikkatle açıklamaya adadığını bilirsiniz. Poe’nun edebi varisliğini yapmıştır.
Ancak, Poe ve “The Raven” aksine, Lovecraft hiçbir zaman olabilecek en geniş kitlenin tatminini azami düzeye çıkartabilmek için özenle ve kararla yazdığını iddia etmemiştir. Gerçekten de, arkasından gelen yazarları ne kadar etkilemiş olsa da, Lovecraft hikayeleri “kült” gerçekliğinin gölgelerinden çıkamazken, Poe’nun eserleri etkin okuma gerektirmiştir. Edgar Allan Poe’s The Raven filminde, Poe’nun en ünlü eserini içki, sigara, sararan duvar kağıtları, loş aydınlatma, sekiz milimetre film, Corona daktilo ve yüzyılın ortasına ait diğer dekorlarla birleştirerek, zaman ve mekanı aktarmak için ellerinden geleni yaptıklarını gösteriyorlar. Belki de, aslında hiçbir zaman eskimeyeceğini göstermeye çalışmışlardır.
