Bu Kızla Aloy Etmeye Gelmez – Horizon Forbidden West: Burning Shores DLC İncelemesi

”Aloy Benim Dertli Başım” türküsü dilimde, binmişim Sunwing’imin sırtına, yeni bir kıyıya uçuyorum bir güzel.

Horizon Forbidden West, benim gözümde son yılların en iyi taktiksel aksiyon-RPG’lerinden. İlk oyunda inşa edilen dünya çok sıkıydı hatırlarsanız. AI’lerin ChatGPT’lerin iyice tartışıldığı son günlerde bir ayağımızı SkyNET’in ofisine attık gibi hissediyorum. Horizon Zero Dawn bu gelişmeleri önceden sezmiş gibi, yapay zeka ve elinden çıkma robotların dünyaya hakim olduğu bir kıyamet sonrası hikaye sunuyordu bizlere.

Teknoloji ile cehaletin yan yana nasıl sonuçlar doğuracağının senaryosuydu karşımızdaki. Bakmayın, zaten şu anda da bunu yaşamıyor muyuz? Elimizde türlü beceriye sahip olan akıllı telefonları TikTok’çu dayılara emanet ettiğimiz garip bir dönemdeyiz. Neyse, bu ayrı bir araştırma konusu, o yüzden geçiyorum. Forbidden West ilk oyunun üzerine öyle fazla şey koydu ki, hayatımızda zevkten yorulduğumuz başka bir aksiyonun olmasına sevindik. Hikaye başka bir boyuta geldi, onlarca farklı klan ile dünya zenginleşti. Teknik açıdan ise aşmış bir iş duruyordu karşımızda; gözümüzü alamadığımız grafikler, bir an olsun teklemeyen bir aksiyon ve hep daha fazlasını da barındırıyormuş hissini verebilen organik bir dünya.

Guerrilla’nın bol adanmışlık içeren projesi bizden kopmak istemiyor, ne mutlu. Burning Shores isimli yeni bir hikaye paketi ile ana oyuna ekstradan bir 10 saat katmanın peşinde firma. Peki Aloy’un genişleyen macerası aynı tadı koruyor mu veya üzerine neler koyuyor? Burning Shores kıyılarında neler dönüyor, gelin beraber bakalım.

Öncelikle şunu not düşeyim; Burning Shores’u oynayabilmek için ana oyunu tamamlamış olmanız gerekiyor. Yoksa haritanın bölümü size açılmıyor. Bunu zaten yaptığınızı düşünüyor ve sizleri Los Angeles’a, Hollywood’a davet ediyorum. Ana haritaya oranla gayet ufak bir alan sunuyor Burning Shores ama iki adımda biteceğini de sanmayın. Hollywood tabelasına konmuş ölü Horus’un gölgesinde, görece geniş bir haritaya sahip paketimiz.

Aloy bu bölgeden gelen yeni bir tehdidin peşine düşüyor. Hayatta kalan tek Zenith olan Walter Londra, bölgede kısılı kalan Quen isimli klanın tepesine çökmüş durumda. Çoğu Quen kendisini bir tanrı gibi görüyor ve onun gizemli davetlerine girip ”Cennet”e ulaşmayı hedefliyor. Aloy ise diğer Zenith’ler gibi dibine kadar narsist olan Walter’ın amacını öğrenmek istiyor. Ana oyunda dünya yok olma tehdidi altındayken Walter’ın niyeti ilk başlarda çok hafif gelebilir ama aldanmayın. Sonra asıl niyetini anladığımızda taşlar güzelce yerine oturuyor ve Aloy’un karakterini en iyi yansıtabildiği anlara tanık oluyoruz. 7-10 saat arası süren hikaye gayet başarılı; ana oyuna ihanet eden, ”Ne alaka sevgili gerillalar?” dedirten bir an bile yok. Aloy aynı, şirinlikle bezeli kararlılığını asla yitirmiyor. Üstelik Quen’lerden yeni bir dost ediniyor; Sekya. Bu ikili Walter’ın beklemediği bir sinerji yakalıyorlar.

Burning Shores dört yeni düşman çıkarıyor karşımıza. Bana göre en önemlisi Waterwing. Hikaye gereği önemli yeteneği ile tanışıyoruz bu kuşun. Hackledikten sonra bineğimize dönüşen Waterwing, kolayca suyun altına girebiliyor ve özgürce ilerleyebiliyor. Görsel açıdan zaten dehşet güzellikte olan oyunun sunduğu bu yeni dinamik, işlevsellikten öte görsel bir keyif veriyor. Bilegut, kurbağadan bozma bir düşman. Kendisi bir baş belası efendim, emin olunuz. Sürekli zıplayıp tepenize konmaya çalışıyor. Bu edepsizliği yetmezmiş gibi seri bir şekilde asit püskürtüyor ve Horizon evreninin en küçük robotları olan sinek benzeri Stingspawn’ları vücudundan fırlatıp size bela ediyor. ”Şu kadar boyu var, türlü türlü huyu var” dediklerimizden kendisi. Stingspawn sadece bu şekilde hayat bulmuyor. Sağda solda mekanik yumurtalar göreceksiniz, onlara çok yaklaşırsanız bu ufak sıpalar titreyip dışarı çıkıyor ve peşinize düşüyorlar.

Burada biraz SPOILER var, aman dikkat. Bunu yazdığım için kulaklarımın çınlaması riskini asla kabul etmiyorum. Çınlatacaksanız da abartmayın lütfen. Walter Londra’yı saymazsak, en büyük mekanik düşmanımız Hollywood tepesine çökmüş olan Horus. İlk oyunda kendisinin orijini hakkında pek çok bilgi almıştık. Bu sefer oyunun final bossuna dönüşüyor Horus ve serinin belki de en epik kapışmasına tanık oluyoruz. Oyunlar kolay kolay avuç içimi terletmez ama Horus beni sucuk gibi yaptı, eşim ring kenarında boksör teri silen koç yancısı gibi oldu. Müthiş bir final, demedi demeyin.

SPOILER devam ediyor a dostlar, duymayanları uyarın! Oyunun finali LGBT karşıtlarını fena rahatsız etmiş halde. Bu yüzden Metacritic oyuncu puanı 2-3 gibi bir yerde geziniyor. Emeğe saygısızlık günümüzün kemikleşmiş ve çok kolay kabul gören hastalıklarından, bir örneğini de burada görüyoruz zaten. Düşük puanların ufak bir kısmı da DLC’nin Forbidden West’in PS4 versiyonunda çıkmamış olmasına gidiyor. Gene saçma bir puan kırma. Çıkmayan şeyi deneyemediğin için puan niye ve nasıl veriyorsunuz? İyice iki ucu pis değneğe dönüşen oyuncu puanlarını ve genelde puanları dikkate almamamız gerektiğini düşündüğüm için aşağıda bir puan vereceğim. Siz siz olun, beni dikkate almayın ve içerik bir şekilde ilginizi çekiyorsa alın ve oynayın.

Burning Shores, ana oyuna deli dehşet yenilikler getirmiyor (motorlu tekne fena yenilik değil aslında) ama 10 saati bulan süresini taze kılacak numaralara sahip. Daha fazlasına da gerek yok inanın. Taktiksel derinliği müthiş aksiyon hala taş gibi, folklora güzel bir ek yapan hikaye sürükleyici ve grafikler için diyecek söz yok.

FRPNET Puanı: 84

Geliştirici: Guerrilla Games Yayıncı: Sony Interactive Entertainment
Platform: PS5 Tür: Aksiyon – RPG
Resmi Websitesi: https://www.playstation.com/en-gb/games/horizon-forbidden-west/burning-shores/