İstanbul Geceleri’nden Son Haberler!
Başhikayecimiz Hasan’ın Şubat 2010’dan beri sürdürdüğü Vampire: the Masquerade: Victorian Ages masaüstü oyununa, o tarihten 2013 Mart’ına dek o kadar sayıda oyuncu girip çıkmıştı ki, kendi aramızda “Tüm oyuncuları toplayıp oyunu canlandırmalı rol yapma oyununa mı çevirsek?” geyiği yapmaya başlamıştık. Elbette, masaüstü oyunu LARP’a çevirme kısmı, olması gerektiği gibi geyik olarak kaldı.
Onun yerine, VtM kitaplarındaki İstanbul hikayelerinden ilham alarak ve Türkiye’nin 20. yüzyıl ortalarındaki çalkantılı politik yaşantısından yola çıkarak, orijinal bir İstanbul LARP hikayesi meydana getirdik. 12 Ekim 2013’ten beri 6 haftada bir oyunumuzu gerçekleştiriyoruz; şimdiden başlangıç kısmı olarak planladığımız 6 oyunun 3 tanesini tamamladık.
İstanbul Geceleri’nden önce de kendi halinde insanlar olduğumuzu söylesek, yalan söylemiş oluruz. Uzun yıllardır gerek conventionlarda olsun, gerek kendi oyun gruplarımız ile olsun oyun oynuyor ve oynatıyoruz. Öyle ki ikimizin oyunlar ile ilgilendiği zamanları toplasak, sanırım benim yaşımdan daha büyük bir sayı elde ederiz. (…ve hayır, vampirlere de yaşı sorulmaz!)
Neredeyse rekor sayıda oyuncu ile uzun süre devam eden efsanevi VtM İstanbul Larp’ından beri, ülkemizde de çok sayıda Larp yöneticisi yetişti ve bu insanlar çok başarılı oyunlara imza attılar. Genel olarak karşılaşılan en büyük sorun, tüm oyunların en büyük sıkıntısı olan zaman ve mekan probleminin Larp’lar söz konusu olduğunda daha da rahatsız edici olmaya başlamasıydı. Hazır mekan ve uygun ortak zaman aralığı sunan Convention’lar, bu lojistik probleminin aşılmasına çok yardımcı oldu – ülkemizde yapılan başarılı Larp projelerinin çoğunun “Convention” alanlarında gerçekleştiği söylenebilse de uzun süre boyunca unutulmayan oyunların da büyük bölümünün Convention’lardan bağımsız olduğunu deneyimledik.
Bizler de Conventionlarda oyun oynayacağımız zaman, son yıllarda tercihimizi hep Larp’lardan yana kullanıyorduk. Ama bu etkinliklerin merkezileşmesi ile, daha önce iki ayda bir Larp oynayabilirken, beş-altı ay beklemek zorunda kalmaya başlamıştık. Yeniden uzun soluklu Larp’lar oynamak istiyorduk ve artık oynayacak tek seferlik Larp’lar bulmakta dahi zorlanıyoruk. Etrafımızda da bizimle aynı fikri paylaşan çok sayıda insan olduğunu bir noktada fark ettik. Bu durumda iki seçeneğimiz vardı. Ya böyle bir proje gerçekleştirmeleri için arkadaşlarımızı sıkıştıracaktık, ya da taşın altına kendimiz elimizi koyacaktık. İkincisini tercih ettik.
Zaman ve mekan konusundaki endişelerimizi bir kenara bıraktığımızda, yeterince emek ile bu işi başarabileceğimizi anladığımızda, zaten yolun yarısına gelmiştik. Hiçbir organizasyona bağlı kalmadan, kendi yağımızda kavrularak, ortaya keyifli bir oyun koyduğumuza inanıyoruz.
VtM’nin doğudan ve İstanbul’dan bahseden kitaplarını hep sevmişizdir. Ancak, the Dark Ages’ten sonrası hakkında bir kaç cümle dışında bilgi bulmak çok güç. Oyunun Karanlık Çağlar’da geçmemesine zaten en başta karar vermiştik. Ama modern gecelerde de başlamak istemedik. Türkiye tarihi, 1950’lerden itibaren oyuna uyarlamak için muhteşem tarihi olaylar içeriyordu. Bu ortamı kaçırmak istemedik açıkçası. Tüm sağ-sol çatışmaları, darbeler,yolsuzlıklar – bilmesek, her şeyin arkasında güç peşinde kötücül, doğaüstü varlıklar olduğuna inanacağız. En azından, bizde bu hissi uyandırdı. Ya Vampirler bu meselelere karışsa her şey nasıl değişirdi? Oyuncularımız ile birlikte bu dönemden 2000’lere Türkiye tarihini yeniden şekillendirmek muhteşem bir deneyim olacaktı.
Bu yüzden de oyunumuzun önemli bir kısmını Nüfuz ve Muhit oyunları kaplıyor. – Orijinal Mind’s Eye Theater sisteminde olan bir sistemi geliştirdik. Mesela, oyuncularımız DİSK’i açılması gerekenden çok daha önce açabildiler. Hem Tekel Binası, hem de Kız Kulesi birer yangın atlattı. Adalarda yolsuzluk skandalları kiliselerin geçici olarak “kapanmasına” ya da tadilat nedeniyle hizmet verememesine neden oldu. Sultanahmet’i olması gerekenden önce turistik bir bölgeye çevirecek gibiler. Ya da eğlencede, Ortaköy bir gün Beyoğlu’nu geçebilir. Kentin mistik kontrolü için de aynı şey geçerli. Cinci hocalardan yatırlara, doğaüstü her yerde. James Dean kılığına girip hippi kızları içen vampirlerimiz de var, akıl hastanesi yöneticiliğine soyunanımız da. Eğlence sektörü söz konusu olduğunda ise her yerdeler! Gazinolar Savaşı halt etmiş…
Sülaleleri yerelleştirmek yerine, kente uyarlamayı uygun gördük. Mesela, kentimizde Giovanni sülalesi mevcut. Ama Levanten dahi değiller – tarihin bir noktasında ticaret imtiyazlarından faydalanmak için din değiştirmişler ve Koçoğulları ismini almışlar. Bu kentte Sabbat veya Camarilla yok – onlar gavur organizasyonu. Hizipleşmek kellenin gitmesine neden olan bir suç. Gizemli Şafak Sultan, kardeşler arası kavgadan hiç hoşlanmıyor.
Oyun yöneticileri olarak, bizler ise na-oyuncu karakterleri kontrol ediyoruz. Oyuncu arttırımını, eğer hem varolan oyuncumuzun, hem de yenisinin rızası olursa, aralarında efendivelet ilişkisi kurarak sağlıyoruz. Oyuncu sayısını bu altı oyun için çok sıkı kontrol altında tutmayı uygun gördük. Her oyunda, hikayenin gerekliliklerine göre azami üç yeni oyuncuyu
oyunumuza alıyoruz.
Basılı White Wolf kitaplarından yola çıksak da, onlarda yazanlar gerçek de olabilir, olmayabilir de. Yeni başlamış oyuncular ile kitapları hatmetmiş olanlar arasındaki dengeyi bu şekilde sağlıyoruz. Oyunumuzda meşhur vampir lanetinin dahi, çok farklı bir orijini hatta tedavisi bile olabilir, geleneksel Psikopat Bahçıvan hikayesi yerine.
Masaüstü oyuncuları genelde Larp’lara temkinli yaklaşır.. Bu temkine “Biz biliyoruz da mı oynuyoruz” diye cevap verip; yakında gerçekleşecek dördüncü oyunumuzun ardından İstanbul Geceleri’nin hikayesini bizimle birlikte örmek hevesinde olanları aramızda görmek isteriz.
Eğer dilerseniz İstanbul Geceleri resmi web sayfasından veya İstanbul by Night isimli Facebook grubundan bizimle iletişime geçebileceğiniz adreslerdir.
Yazan: Hande Parmaksız – Hasan Uzunoğlu
