Dungeons and Dragons Tarihinde Ejderhaların Yeri
Dungeons and Dragons! Yani Zindanlar ve Ejderhalar. FRP-RPG dünyasını baştan aşağıya etkileyen bu sistemin en önemli detaylarından birisi de, ejderhaların sandığımızdan daha gerçek olabileceğini göstermesiydi. Renk renk ejderhalar, kadim zamanlardan bu yana hazinelerini korumak ve isimlerini duyurmaya ant içmişlerdi. Peki, ilk günden bu yana Dungeons and Dragons sisteminde ejderhalar nasıl evrim geçirdi?
Ejderha mitosunu birçok halkın tarihinde görebiliyoruz. Avrupa efsanelerinden tutun da, Kızılderili öykülerine, Avustralyalı Aborjinlerin anlatılarına, Çinliler’in inançlarına ve hatta kayıp kıta Atlantis’e kadar uzanan geniş bir mitoloji var. Her halkın anlattığı hikaye farklı olsa da, karşımızda yarasa kanatları ve devasa boyutlarıyla ejderha gerçeği var. Belki gerçekten de bu topraklarda yürüdüler ve soyları tükendi, belki de insan hayalgücünün ulaşabileceği en son noktaydı.
Dungeons and Dragons sistemi de 70’li yıllardan bu yana ejderhaları, hikayelerinin merkezine koyuyor. Sadece onları bir yaratık olarak değil, dünyaları değiştiren varlıklar olarak tanıtıyor; hatta bazı yerlerde tanrılaştırıyor. Bu hikayeler ilk çıktığında böyle değildi. İsterseniz gelin Dungeons and Dragons tarihinde ejderhaların yerine ve önemine bakalım.
Orijinal 10 Ejderha (1974 – 1988)
Başlangıçta 6 farklı ejderha tipi vardı: Beyaz, Siyah, Yeşil, Mavi, Kırmızı ve Altın. Bu yaratıkları ilk kez Monsters & Treasures (1974) kitabının 11 ile 14. sayfaları arasında (burada) gördük. Kitaptaki diğer yaratıklar için birer paragraflık yer ayrılırken, bu ejderhalar için uzun uzun açıklamalar bulunuyordu. Bu da ejderhaların sistem için ne kadar önemli olduğunu gösteriyordu. Zaten sistemin ismi de Dungeons & Dragons.
İlk ortaya çıktıklarında ejderhaların, kendi türlerine ait nefes saldırıları (Breath Weapon) bulunuyordu. Beyazlar soğuk, siyahlar asit, yeşiller klorin gazı, maviler yıldırım, kırmızılar ateş, altınlar ateş ya da gaz püskürtüyordu. Her birinin kendisine has bölgeleri de detaylıca açıklanmıştı. Yaş grupları, canları ve verebilecekler hasarlar bulunuyordu.
Kromatik ejderhalardan (Chromatic Dragons) bolca olduğunu görüyoruz. Yani Beyaz, Siyah, Yeşil, Mavi ve Kırmızı Ejderhalar kromatik sınıfına giriyordu. Bu yaratıklar Kaos (Chaotic) yönelime sahipti; ancak madalyonun öteki yüzü yani Kuralcı (Lawful) yönelime sahip Metalik (Metallic) Ejderha türünden bir tek Altın Ejderha bulunuyordu.
Ejderhalar yaratılırken bariz bir şekilde J. R. R. Tolkien’in 1937 yılında yayınlanan Hobbit kitabı temel alınmış çünkü şans zarına göre ejderha, maceracılar ile konuşabiliyor ya da derin uykusunda yakalanabiliyordu. Üstat Tolkien’e ne kadar teşekkür etsek azdır diye düşünüyorum.
Daha sonrasında kayıp olan 4 adet ejderha, Supplement I: Greyhawk (1975) ile birlikte oyunculara (burada) tanıtıldı. Böylece Metalik Ejderhalarımız da tamamlanıyordu. Çünkü gelenler Pirinç, Bakır, Bronz ve Gümüş Ejderhalardı. Bu yaratıklar da Altın tipinde olduğu gibi iki farklı nefes saldırısına sahipti.
Greyhawk sayesinde orijinal 10 adet ejderhamıza kavuşmuş olduk. Hatta ve hatta Greyhawk sayesinde Bahamut ve Tiamat gibi ejderha tanrılarının ilk hallerine göz atma fırsatı yakaladık. Henüz isim verilmemişti ama temel atılmıştı.
Advanced Dungeons and Dragons sistemine ait 1977 yılında çıkarılan Monster Manual kitabında Gary Gygax, ejderhalara yeni bir özellik ekledi: Korku! Maceracılar herhangi bir ejderha ile karşılaştığında, gördükleri yaratık karşısında zar atmaları gerekiyordu. Çünkü bu yaratıklar gerçekten çok korkunçtu ve DnD tarihinin de önemli bir parçası olacaklarını kanıtlamışlardı.
Üst sıra soldan sağa: Altın, Bakır, Beyaz, Bronz
Orta sıra soldan sağa: Gümüş, Kırmızı, Mavi, Pirinç
Alt sıra soldan sağa: Siyah, Yeşil
Orijinal 10’u Geliştirmek (1980 – 1988)
Original Dungeons and Dragons döneminde çıkan kitaplarla beraber Metalik ve Kromatik Ejderhaları görmüş olduk. Ancak sistem genişlemeye başladıkça oyuncular daha fazlasını istemeye başladı. Bu yüzden nabız yoklamak amacıyla Dragon dergisinde yeni türler tanıtıldı.
Len Lakofka, Dragon dergisinin 38. sayısında (Haziran 1980) üç yeni kötü ejderha tanıttı: Kahverengi, Turuncu ve Sarı (burada). Daha sonra Dragon dergisinin 62. sayısında (Haziran 1982) kötü Gri Ejderha ve iyi Çelik Ejderha (burada) ortaya çıktı. Renk tekerinin tamamlanması için Richard Alan Lloyd, Dragon 65. sayıda (Eylül 1982) kendi Sarı, Turuncu ve Mor (!) renkli ejderhalarını (burada) oyunculara sundu.
Bu çok renklilik tüm oyuncuların hoşuna gitmedi. Çünkü bazıları çok uçlarda dolaşan yaratıklardı ve sistemde açık bırakıyordu. Oyuncuların hoşuna gidecek gelişme Mayıs 1980 tarihinde yaşandı. Arthur W. Collins tarafından nötr yönelimi birebir yansıtan Cevher Ejderhaları (Gem Dragons) kanatlarını çırpmaya başladı. Ametist, Kristal, Zümrüt, Safir ve Topaz (Amethyst, Crystal, Emerald, Sapphire ve Topaz) 2nd Edition kitaplarından MC14 Monstrous Compendium Fiend Folio Appendix’e (1992) eklenmeye hak kazandı.
Diğer yandan da çok dikkat çekmeyen bazı gelişmeler oldu. 1981 yılında yayınlanan Fiend Folio kitabında doğu mitolojilerine uygun ejderhalar, yani Oriental tipler karşımıza çıktı. Bu yaratıklar Monster Manuel II (1983) kitabına Bulut (Cloud), Peri (Faerie), Sis (Mist) ve Karanlık (Shadow) türleri olarak eklendi. Öte yandan DnD Master Rules (1985) içeriğinde Amber, Kristal, Yeşim, Oniks, Yakut (Amber, Crystal, Jade, Onyx, Ruby ve Sapphire) Ejderhalar eklendi. Ancak bunların Dragon dergisinde tanıtılan Nötr yönelimli ejderhalarla hiçbir bağlantısı yoktu. Bunun yerine hepsine farklı yönelimler verildi.
80’li yıllarda bu kadar çok fazla ejderha türünün çıkması elbette oyuncuların kafasını karıştırdı. Değişmeyen tek şey, hangi tür olursa olsun ejderhaların güçlü olduğuydu; ancak her güçlü Ejderha, güçlü bir maceracı grubu tarafından (Örneğin 5-12 seviye arası) öldürülebiliyordu. Yani öldürülmeleri imkansız değildi.
Üst sıra soldan sağa: Bulut, Karanlık, Pan Lung, Peri
Alt sıra: Sis
