FRPNET Müzik: Bilimkurguya Progresif bir Pencere – Rush
Bilimkurgu ve fantezi edebiyatını gerçekten seven ve aynı zamanda yaratıcı olan insanların ürettiği eserlerde bu türlerin izlerini sık sık görürüz. Bu izler, kimi zaman sadece meraklısının anlayabileceği göndermelerden ibaret olsa da, kimi zaman da türe yabancı bir insana tanıtım niteliğinde olabilecek kadar kuvvetlidirler. Örneğin, bir şarkıdaki klavye tonları için 70’li yılların bilimkurgu filmlerinin ses efektlerinden ilham alınmış olabilir; ya da şarkı sözlerinde çeşitli göndermeler bulunabilir. Kimi gruplarsa olayı göndermenin, esinlenmenin çok ötesine taşımışlardır – FRP’ci olup da Blind Guardian duymamış kaç kişi vardır ki aramızda :)
Fakat bahsetmek istediğim grup Rush‘ın bu ayrımdaki yeri biraz farklıdır.
Rush, 20 adet stüdyo albümlerinin ilkini 1974 yılında (zamanın nasıl geçtiğini fark etmeyenler için belirteyim, tam 40 sene öncesi) çıkarmış ve o yıldan beri üç kişilik kadrosu hiç değişmemiş olan Kanadalı bir rock grubudur. Kırk yıllık müzik geçmişlerinde rock müziğin pek çok çeşidini araştırmışlardır, müziğe yenilikler getirmişlerdir. Rush ile ilgili en sevdiğim noktalardan birisi, zamanın akışında müziklerinin değişmesine rağmen her zaman kendi tarzlarını korumuş olmalarıdır.
Bu grupta idolüm diyebileceğim kişi, basçı ve vokal Geddy Lee’dir fakat bu yazı dahilinde ondan değil, davulcu ve söz yazarı Neil Peart’ten bahsetmek istiyorum. Kendisi 360 derecelik davul setinde harikalar yarattığı için yer yer “ahtapot davulcu” olarak anılır. Söz yazarlığı da davulculuğunun yanında hiç sönük kalmaz, hatta ilk örnek vereceğim şarkıda hikayeciliğe bile kaymaktadır.
2112
Nasıl ki roman ve çizgi roman arasında kalan türe grafik roman deniyor, 2112’yi tarif edeceğim zamanlarda da şarkı – roman arasını karşılayan bir kelime ihtiyacı duyuyorum. 20 dakikanın nasıl geçtiğini anlamadığınız, müzikal anlamda muhteşem bir serüven bu şarkı. Yedi bölümden oluşuyor ve sözleri çok uzun. Üstüne üstlük, söylenen sözler dışında albümde yazılı olan bir hikaye kısmına da sahip.
Hikaye tahmin edilebileceği üzere 2112 yılında geçiyor, ve 2062 yılından beri süregelen bir barış var. O zamanlardaki savaşlardan sağ çıkmayı başaran gezegenler, Güneş Sistemi Federasyonu’nun Kırmızı Yıldızı altında birleşiyorlar. Federasyonun her şehrinin merkezinde ise Syrinx Tapınakları var ve herkesin hayatları -kitapları, müzikleri, çalışmaları, eğlenceleri…- buralardan yönetiliyor. Tapınakların gösterişli salonları gelişmiş bilgisayarlarla dolu. Bu bilgisayarlar bütün Federasyon’daki insanları kontrol eden rahiplere tahsis edilmişler.
Kahramanımız daha sonra bir mağarada bir gitar bulur ve bulduğu gibi alır kurcalamaya başlar, “Bu da ne ola ki?” dercesine. Tellerle oynadıkça müzik akmaya başlar gitardan. Bizim bildiğimiz bu müzik, kahramanımıza çok değişik gelir, zira bu güzellik tapınaklarda duyduklarından çok farklıdır. Fakat bu yeni keşfini rahiplerle paylaştığında beklediği tepkiyi alamaz. Rahipler ona “Bırak bu eski zaman işlerini, vakit kaybı bunlar. Dünya böyle güzel. Atalarımızı yok eden araçlardan bir tanesi daha bu sadece, yersiz hevesini bir kenara bırak, zaten plana uymuyor.” derler. Müzikte hayatın ta kendisi kadar güçlü bir şeyler olduğunu, yapılabilecek bir sürü şey olduğunu savunan kahramanımızın gitarı, bütün bu naif ısrarların sonucu yerde paramparça edilir.
Hikayenin ilerleyen kısmında bir rüya/kehanetten bahsedilir. “Eski insan”ların hâlâ çok uzaklarda bir yerlerde var olduğundan, anayurtlarını tekrar ele geçirecek gücü toplamakla meşgul olduklarından bahsedilir. Kahramanımızsa bunları gördüğü sırada gitarı bulduğu mağaraya sığınmıştır, zira artık Federasyon’un bayrağı altında yaşayamaz hale gelmiştir ve tek umudu gördüğü rüyanın, rüyadan daha öte bir şey olmasıdır.
Fakat Eski İnsanlar’ın gelip evlerini geri alışını görmeye ömrü yetmez. Ait olmadığı bir dünyada, uyum sağlayabileceği bir yerin zayıf umuduyla beraber yalnızlığın, boşluğun ve depresyonun arasında son nefesini verir.
2112 kesinlikle üzerinden romanlar, oyun sistemleri, filmler, diziler çıkabilecek bir şarkı. En beğendiğim bilimkurgu eserlerinden birinin bir şarkı olduğunu duyan insanlar genelde cevabımı çok yadırgıyorlar fakat ne yazıktır ki onlar Rush bilmiyorlar :)
