Elleri Kanlı Bir İlham Perisi – Stray Gods İncelemesi

Stray Gods, Yunan mitolojisini müzikaller, dedektiflik ve RPG ile buluşturan ilginç bir oyun. Bir ilham perisi olarak oynadığımız bu oyunun hikayesini söylediğimiz şarkıların sözlerini seçerek değiştiriyoruz.

Stray Gods’ın belki de en ilgi çeken yanlarından biri kadrosu. Nitekim oyun Dragon Age’in de yaratıcısı olan David Gaider’ın kaleminden çıkıyor. Açıkçası ortaya kötü bir şey çıkamayacağından emin olduğumuz üzere, nasıl bir şey oynayacağımızı çok merak ediyorduk. Ne Dragon Age: Origins‘e, ne de Hades‘e benzeyen, kendine has bir oyun olmuş Stray Gods.

Seslendirme kadrosu ise tek kelimeyle muhteşem. Troy Baker, Laura Bailey ve Ashley Johnson‘ın sesini zaten her fırsatta övüyoruz. Çünkü en sıradan eseri bile performanslarıyla duygusal bir deneyime dönüştürebilen sesler bunlar. Fakat hepsini yeni bir gözle yeniden takdir ettim bu oyunda. Zira bu kez o büyüleyici sesleriyle şarkı da söylüyorlar. Hele ki Khary Payton‘ın Pan rolünde söylediği şarkı!

Günlerce dilinize dolanabilecek bir oyun bu, uyarayım. Oyunun ilk şarkısını aşağıya ekledim, dilinize şimdiden dolansın:

Oyunu bir kez bitirmek yaklaşık 6 saat sürüyor. Yani oyunun kısalığı açısından fiyatı yüksek gelebilir. Tekrar oynanabilirliği de en fazla üç oynanış ile sınırlı kalıyor. Müzikal izlemekten keyif alıyorsanız ve yeni oynanış elementleri keşfetmek size zevkli geliyorsa Stray Gods’ı radarınızda tutmalısınız. Oyunun Türkçe dil desteği yok ne yazık ki. Oynanışı da büyük oranda söylediğimiz şarkıların sözlerini seçmek üzerine kurulu. Dolayısıyla bu oyun için İngilizce bilmek şart diyebiliriz.

Özetle Stray Gods bizi şaşırtmayı ve eğlendirmeyi başarıyor. Fakat yılın oyunu olabilecek kadar da parlamıyor.

Spoiler vermeden biraz daha detaylandırmak gerekirse…

Hikaye: Elleri Kanlı Bir İlham Perisi

Biz Grace adında ölümlü, sıradan bir kızı oynuyoruz. Grace, en yakın arkadaşı Freddie’nin kurduğu bir grupta şarkı söylüyor. Bir gün kendi kendine bir şarkı söylerken bir kadın onun sesini duyarak yanına geliyor ve şarkısına eşlik ediyor. Bu kadın Calliope, yani ilham perisi. Grace’in şarkısını bitiriyor ve sonra onun yanından ayrılıyor.

Sonra sanki arada bir sahne atlamışızcasına bir ivedilikle Grace’i evde otururken ve kapısı çalınırken görüyoruz. Kapı açılınca üstü başı kanlı ve kendisi ağır yaralı olan Calliope evin içine yığılıyor ve Grace’in kollarında ölüyor. O andan itibaren Grace, Yunan tanrılarının mahkemesinde onlardan birini öldürmüş olmakla suçlanıyor. Suçsuzluğunu ispat edene kadar suçlu. Ama canlı kalma hakkını bir haftalığına kazanıyor. Tek yapması gereken gerçek katili bulmak. Onu nasıl yapacaksa…

Eve döndüğünde fark ediyor ki kazandığı tek şey suçsuzluğunu ispat etme hakkı değil. Calliope kollarında ölürken ona bir de hediye bırakmış. Grace artık çevresindeki kişilere ilham verebiliyor. Bu gücünü de başkalarını duygulandırıp şarkı söyletmek için kullanıyor.

Oynanış: Kendi Müzikalini Yarat

Grace, ilham verme gücü dışında bir ölümlüden farksız. Dolayısıyla kaderi değiştirme ve ona etki edebilme gücü neredeyse hiç yok. Bu ancak güçlerini kullandığında mümkün oluyor. Bu yüzden biz de oyunu Grace birilerine şarkı söylettiğinde şarkının gidişatını seçerek oynuyoruz. Bu kimi zaman şarkı sözlerini seçmek şeklinde oluyor, kimi zaman şarkının gidişatında sahneyi düzenlemek gibi.

Şarkılardaki seçimlerimizi şarkıya dahil olan kişilerin duygusal durumlarını, hikayelerini ve şarkıda daha önce söylediklerini göz önünde bulundurarak yapıyoruz. Seçeneklerimiz de genelde 3 gruptan geliyor. Yeşil seçenekler Grace’in etrafındaki kişilerle dostluk kurmaya, onları anlamaya yönelik attığı adımları içeriyor. Mavi seçenekler ise kalpten ziyade aklı seçiyor. Daha sorgulayıcı ve gerçeği öğrenmeyi talep eden seçimler bunlar. Kırmızılar ise Grace’in öfkelendiği ve kafa tuttuğu anları temsil ediyor. Zaten kimi zaman Yunan tanrıları ile konuşurken doğru üslup bu özgüvenli kafa tutuş oluyor.

Oyunun başında biz Grace’in kişiliğini bu üçü arasından seçiyoruz. Seçtiğimiz Grace’in konuşma seçenekleri tüm oyun boyunca açık oluyor. Fakat seçmediğimiz diğer iki rengin seçeneklerini de kimi zaman konuşmalarımıza ekleyebiliyoruz. Yani nihai bir seçim olmuyor başta yaptığımız kişilik seçimi.

Stray Gods: Soğuk Sularda Sürüklenip Gidiyoruz

Oyun sürükleyici. Yani Stray Gods zaten 6 saatlik bir hikaye anlatırken sıkılmamıza imkan vermiyor.

Hatta kimi karakteri hayli ilginç yazmışlar, gördüğümüz kadarı bize yetmiyor. Hemen hepsinin hikayesi de duygusal anlamda etkileyici. Ölümsüzlüğün ve ölümsüzlüklerini sağlama yöntemlerinin onları nasıl etkilediği (o seslendirme sanatçılarının sesinin de etkisiyle) bizim de kalbimizi kırıyor. Çok detaylı anlatmıyorlar, çünkü Grace ile öyle bir samimiyetleri yok. Fakat yüzeysel anlattıkları bile neden bu denli duygusal olarak yıprandıklarını bize gösteriyor. Öte yandan bazı karakterleri de basit yazmışlar. Mesela Oracle’ın konuşmaları bende hep göz devirme isteği yarattı.

Oyunda bazı hatalar var ama hızlıca düzeleceklerdir. Mesela bir şarkıda ses ve görüntü kaymıştı. Bir kez de aynı konuşmayı iki farklı sahnede tekrar etmişler ve bu sahneler arka arkaya geliyor. Sanki değiştirip eskisini silmeyi unutmuşlar gibi.

İki sahnede de öyle bir atlama oluyor ki arada bir sahne vardı da yanlışlıkla atladım mı diye düşündürtüyor. İlki, Calliope’nin evimize yaralı geldiği an. Öteki de bir kütüphaneye gittiğimiz sahne. Fakat benim de yaşadığım, diğer insanları üzdüğünü de okuduğum hata, kayıt dosyası silinmesi mevzusu oldu. İki farklı daldan ilerlediğim iki kayıt dosyam vardı. İkisi de bir anda silindiler ve oyuna en baştan başlamam gerekti. Summerfall Studios bu hatayı düzeltmeye öncelik verdiklerini söyledi.

Stray Gods: Kimler Bu Şarkıya Eşlik Etmek İster?

Stray Gods’ı kime tavsiye ederim?
Müzikal izlemekten keyif alıyorsanız bu oyunu kaçırmayın.
Yunan mitolojisi ve yeni oynanış konuları ilginizi çekiyorsa bu oyuna bir şans verin.
Hikaye ağırlıklı, görsel roman tarzında oyunları seviyorsanız Stray Gods ilginizi çekebilir.

Oyunun romantik ilişki simülasyonu etiketi var. Fakat tüm oyun romantik ilişki üzerine kurulu gibi bir algı oluşturmamalı bu. Dragon Age ve Mass Effect gibi Bioware oyunlarında romantik ilişkiler hikayeyi ne denli etkiliyorsa Stray Gods da onlar kadar romantizm katmış oyununa diyebiliriz. O yüzden romantik ilişki simülasyonu sevmiyor olmanız Stray Gods’dan uzak durmanız için bir sebep olmamalı.